سیزده نود و چهار

سلام پسری گلم سیزده نحس امسالم گذشت.منکه با خوردن اموپرازول این چند روز رو هر جور بود گذروندم امااصلا باعث و بانی اصلی رو نمی بخشم.

امسالم تا ظهر که تو خونه بودیم اما داییها و خالهها همگی باغ بابابزرگ بودن.عصری بریم تون بیرون.آن شاالله سال دیگه زنده بودم جبران میکنم براتون منو ببخشیم.راستی امیرحسین همش مومو میگرن مامان چرا همش خوابی بیدار میشی به چی میخوری و دوباره میخواهی.فدات بشم عزیزم که از دلم خبر نداری.امیدوارم سال خوبی از فردا برامون رقم بخوره.عاشقتم.بوس